Varlık!

Tüm yazılarımı tek liste halinde burada görebilirsiniz.

1. Öz'ün Söz'ü

2. Evde İken!

3. Teklife Talip Olmak!

4. Ardından, koşan mı koşulan mı?

5. İlk Katre!

6. Harp Çantası!

7. Can Bu İlden Göçmeden!

8. Günler Kışın Ayazında Hala!

9. İnsanlık Tümcesi!

10. Gece!

11. Niyet Etmeli!

12. “Hakîkat cümle âlem bir nefesdir”

13. Yokluktan Varlığa Çıkma Eşiğinde Bir Mülahaza; İnsanın Elest Sorgusu!

14. Harp Çantası | "Sarıkamış"!

15. Mükellefiyeti Mefkûre Edinmek

16. Güvenlik Mimarisi ve Mümin I

17. İnsan İçin Bir Başka İkilem; Maddeden Manaya Ramazan!

18. Güvenlik Mimarisi ve Mümin II

19. Bilinenden Bilinmeyene, İlim İlmi Bilmektir!

20. Zirvelerden Haykırmak: Bir Mümin Mesleği

21. İlgisiyle Toplumu İnşa Eden Birey

22. İnsanın Hikayesini Anlatmak!

23. İnsanlık Tümcesi! | "Devran"

24. Hümeze'den İdrake!

25. Sev-i Muhabbet

26. Mavera Atlasında İnsan

27. Mahbûb-ı Hudâ nûr-ı Cenâb-ı Hak’sın Ya Resulullah

28. Emanet

29. Sebep Sonuç Kıskacında Tevekkül

30. İnşa Mesleği İle Gençlik

31. Bir Başka Duyuş Atmosferi Üç Aylar

32. İnsanlık Tümcesi! | "Ve İnsan Yanıldı"

33. Kavram "Tasavvurdan Tasdikata"

34. Oruç: Beşeriyetten Samediyete Uzanan Bir İbadet

35. Bir Ölçüt Olarak Kıymet/Değer

36. Anmağa Değer Ne Varsa...

37. Hakka Kötürüm Olmak I

38. Tövbe; İnsan Olabilmekte Anahtar Kavram

39. "Bir Vicdan Muhasebesi"

40. Bilenden Bilinene; İnsanın Hakikat Sorgusuna Giriş

41. İnsanlık Tümcesi! | "His"

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Tövbe; İnsan Olabilmekte Anahtar Kavram

Resim
  Saniyen tevbe k’odur canib-i Mevla'ya rücu Eyleyüp cümle ma'asiyi özünden zayi        Elest bezminde edindiği özgürlük ile külfet bulan insan, hayat macerasına, kendisine sunulan yollardan/tercihlerden bazılarını seçerek bazılarından vazgeçerek kurduğu yaşamı [1] ile devam eder. Kimi zaman düşüş ve yükseliş kimi zaman gel-git ve kimi zaman da sağ-sol yaparak çağımızın getirdiği tüm engin ve içgin ilgi ve bilgilerle sergüzeştini yaşamında kendisi kurgular. Çevre ve yaratılış/hilkat ile kendisinde bir şuur/bilinç hali olarak bulduğu genetik ve mimetik kodları ile kişi, içinde/etrafında, var-olduğu durumu yine kendi benliğinde hakikatini aktüelleştirmeye ve kendisine bahşedilen programlama/ emr aracılığı ile uygulamaya müteallik olarak ömrünü kurar. Bunun akabinde inşa ettiği her bir kurgusu onun için akıbetinde/ahirinde hesaba rast gelecek ve bütün söz, tavır ve davranışlarından mahkemeye tutulacaktır. Bunu her dini yapının/izimin düşünce çerçevesinde g...
Okumak için »

Hakka kötürüm olmak I

Resim
  İnsan, ya melekten yukarı ya da hayvandan aşağı…      Yalnız bu dünya da değil ukbaya doğru da kanat çırpmaya vazifedar kılınmış insan, anlam bulduğu her mahfilde arkasından gelenler için nazar edilecek bir manzara bırakmanın ve kendi çizeceği rotasının mütemmim noktası olmanın çok ötesinde, İslam, iman ve ihsan kavşaklarından salahiyetle geçerek O’nun (C.C) birer leal hükmünde olan Esma-i Hüsna’sından Hüda ismi esrarına müteallik olarak seraba ve zehaba kapılmadan yol ayrılıklarını tüm bir emniyetle geçmenin ve çatallanmadan, inhiraf sapaklarına ayrılmadan istikamet üzere ilerleyişini sürdürmenin, kendisi ile hedeflenen anlamı bulmanın yüzler belki binler mütenevvi’ cüzleri ile sergüzeştini tamamlamanın külfetini omuzlamıştır. Ruh ve bedenin mutabaat içinde misakını verişini kendi zamanının başını çeken rahm-ı mader’den sonuna karşılık gelen ölüm ile tahdit edilmiş hayatı arasında bulan insan bu ahdini yaşamı süresince yalnız bakan değil gören gözü, işiten değil...
Okumak için »

"Bir Vicdan Muhasebesi"

Resim
  “o zaman vecd ile bin secde eder varsa taşım”      Hem kendi öz bulunuşu hem de kendisinin mahalli/lokal/yerel bulunuşu açısından yani hem özne olarak hem de ne(i)s(e)ne olarak insanın gayeliliği(teleoloji) ve bu gayeliğindeki etik yörüngeleri(etiyoloji) insan için Hz. Süleyman (a.s) kıssasında karıncayı, Hz. İbrahim (a.s) kıssasında güvercini misal vermektedir. Dünya da kapladığı kendi öz-direnci ve kütlesi ile beraber insan, yaşamını mevcudat içerisinde tüm halâ ve melâ kuşakları arasında geçirmektedir. Her şeyin zıddı ile kaim olduğu ve adetullah/sünnetullah dediğimiz sebepler dairesinin mantık çizelgesinde ilerlendiği işbu yaşam süreci, yokluk ve varlıklarla anlam kazanabilecektir. İnsan denen ve eşref ile esfel arasında olan bu canlı; edindiği teklif, verdiği tepki ve eylediği ameller neticesinde ancak kendisi ile kendine kazandırdığı mana ölçüsünde manen değer kesp edecektir. İşte bu hayat dediğimiz sergüzeşt içerisinde âdemoğlu kendisine sunulan iç ve dış ...
Okumak için »